โปรแกรมติวสอบครูผู้ช่วย ปี 2556
โดย "ติวสอบดอทคอม"
สมัครติว/
(แจ้งยืนยัน)
จุด 18 จ.เชียงใหม่
เสาร์ 18 - อาทิตย์ 19 พ.ค. 2556
ณ โรงแรมเชียงใหม่ภูคำ
จุด 19 จ.อุดรธานี เสาร์ 25 - อาทิตย์ 26 พ.ค. 2556
ณ โรงแรมต้นคูณ (ใกล้ทุ่งศรีเมือง)
จุด 20 จ.นครปฐม เสาร์ 1 - อาทิตย์ 2 มิ.ย. 2556
ณ โรงแรมเวล
จุด 21 จ.อุบลราชธานี เสาร์ 8 - อาทิตย์ 9 มิ.ย.2556
ณ โรงแรมกิจตรงวิลรีสอร์ท (ทางไป ตระการฯ)
จุด 22 จ.นครราชสีมา เสาร์ 15 - อาทิตย์ 16 มิ.ย.2556
ณ โรงแรมราชพฤกษณ์แกรนด์ (แยกไฟแดง บิ๊กซี)
โค้งสุดท้าย!เลือกตั้งมาเลเซีย
โค้งสุดท้าย เลือกตั้งมาเลเซีย...จะเกิดการ 'Change' หรือไม่ : โดย...รุสนันท์ เจ๊ะโซ๊ะ
ก่อนที่จะเขียนถึงการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ 13 ในวันพรุ่งนี้ (5 พ.ค.) ขอย้อนกลับไปดูผลการเลือกตั้งในปี 2551 เพื่อให้เห็นภาพในการวิเคราะห์การเลือกตั้งครั้งนี้มากขึ้น
ผลการเลือกตั้งในครั้งนั้น พรรคร่วมรัฐบาลที่นำโดยอัมโน สูญเสียที่นั่งให้แก่พรรคร่วมฝ่ายค้าน สร้างความตกตะลึงให้แก่นักวิเคราะห์ทางการเมืองและประชาชน รวมทั้งนักการเมืองของมาเลเซียเป็นอย่างมาก กับความพ่ายแพ้การเลือกตั้ง ส.ส.และสภาท้องถิ่นในหลายรัฐของพรรคแนวร่วมแห่งชาติ (Barisan National) หรือ บีเอ็น ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรีอับดุลลอฮ อาหมัด บาดาวี ในขณะนั้น ที่ประกอบด้วยพรรคอัมโน (UMNO-United Malays National Organization), MIC (Malaysian Indian Congress), MCA (Malaysian Chinese Association), Gerakan, BN Sabah และ BN Sarawak ต่อแนวร่วมพรรคฝ่ายค้าน หรือ Pakatan Rakyat (PKR) ที่นำโดยนางวัน อาซิซาห์ วัน อิสมาอิล ภรรยาของนายอันวาร์ อิบราฮิม และเป็นที่ปรึกษาของพรรคในขณะนั้น ที่ประกอบด้วย พรรคปาส (PAS -Pan-Malaysian Islamic Party), ดีเอพี (DAP -Democrat Action Party) และ PKR (Parti Keadilan Rakyat)
โดยที่จำนวน ส.ส. ทั้งหมด 226 ที่นั่ง บีเอ็น ได้ 144 ที่นั่ง (63.06%) และพรรคร่วมฝ่ายค้านได้ 82 ที่นั่ง (36.94) อีกทั้งยังเกิดปรากฏการณ์ “สึนามิ” ทางการเมืองเข้ามาถล่ม ก็คือ สูญเสียที่นั่งสภาท้องถิ่นเพิ่มอีก 4 รัฐ คือที่รัฐเคดาห์ ปีนัง เปรัก และสลังงอร์
ผลการเลือกตั้งครั้งนั้นสร้างกำลังใจให้แก่พรรคพีเคอาร์ในการเลือกตั้งครั้งนี้เป็นอย่างมาก และมีความมั่นใจว่า จะสามารถดึงคะแนนเสียงและได้ที่นั่งมากกว่าเดิม
อะไรคือปัจจัยที่จะเอาชนะการเลือกตั้งครั้งนี้
แม้ว่าขณะนี้นักวิเคราะห์ส่วนใหญ่คาดการณ์กันว่านายอันวาร์ อิบราฮิม มีโอกาสชนะสูง รวมทั้งผลโพลล์ล่าสุดที่ออกมา อันวาร์มีคะแนน 43% นาจิบมีคะแนน 39% ซึ่งถือว่าห่างกันไม่มาก และยังไม่อาจฟันธงได้ว่าฝ่ายไหนจะชนะ เพราะยังมีปัจจัยอีกหลายประการที่ควรนำมาวิเคราะห์ถึงผลการเลือกตั้งครั้งนี้ คือ 1.ผู้มีสิทธิลงคะแนนเลือกตั้ง มี 3 กลุ่ม คือ
1) จากจำนวนผู้มีสิทธิลงคะแนน 13.2 ล้านคน ในจำนวนนี้ เป็นผู้มีสิทธิลงคะแนนใหม่ที่อยู่ในช่วงอายุ 21-40 ปี จำนวน 2.9 ล้านคน คิดเป็น 22% จากจำนวนผู้มีสิทธิทั้งหมด คนกลุ่มนี้จะเป็นกลุ่มชี้ขาด ทำให้ทั้ง 2 พรรคต่างมีนโยบายนำเสนอต่อคนกลุ่มนี้หลายนโยบาย เช่น พีเคอาร์มีนโยบายล้างหนี้กองทุนกู้ยืมการศึกษา เรียนฟรีถึงระดับมหาวิทยาลัย ส่วนทาง บีเอ็น เสนอนโยบาย ลดราคารถยนต์ลงถึง 20-30% สร้างงานใหม่ 3.3 ล้านตำแหน่ง เป็นต้น คะแนนเสียงจากคนกลุ่มนี้ ถือว่าสำคัญมาก ซึ่งส่วนใหญ่แล้วอยากเห็นการเปลี่ยนแปลงและอยากลองของใหม่
2) กลุ่มมวลชนจัดตั้งของแต่ละพรรค ซึ่งไม่เปลี่ยนใจแน่นอนแล้ว และถ้าดูจากการเลือกตั้งที่ผ่านมาผู้สนับสนุนทั้ง 2 พรรคมีจำนวนที่ไม่แตกต่างกันมากนัก
และ 3) คนที่ยังไม่ตัดสินใจเลือกใคร จะยังลังเลเบื่อหน่ายคนเก่าแต่ไม่มั่นใจคนใหม่ คนกลุ่มนี้จัดอยู่ในกลุ่ม "เลือกด้วยความอึดอัดใจ" นั่นก็คือ ไม่ได้ชอบทั้งนายนาจิบ และนายอันวาร์ แต่จะเลือกอีกคนเพราะไม่ชอบอีกคนมากกว่า
2.การเมืองเรื่องเชื้อชาติ ในอดีตการเลือกตามกลุ่มเชื้อชาติมีผลสูงต่อคะแนนเลือกตั้ง แต่ปัจจุบันการเมืองเรื่องเชื้อชาติ กลับมีบทบาทลดน้อยลง จากปรากฏการณ์ความไม่พอใจของคนในเชื้อชาติตนต่อนักการเมือง และแสดงออกมาด้วยการประท้วงหลายต่อหลายครั้งในรอบหลายปีที่ผ่านมา ไม่ว่าการประท้วงของกลุ่มฮินดราฟที่เป็นชาวอินเดีย การชุมนุมของกลุ่มเบอร์ซีห์ (Bersih) ที่รวมคนทุกเชื้อชาติ เรียกร้องให้มีการเลือกตั้งที่โปร่งใส สะอาด สิ่งที่เกิดขึ้นแสดงให้เห็นว่า คนเชื้อชาติอินเดีย จีน หรือมาเลย์ ไม่ได้พอใจกับนักการเมืองเชื้อชาติเดียวกับตนเสมอไป ที่มีนโยบายให้ผลประโยชน์ต่อกลุ่มเชื้อชาติตนเหมือนในอดีตแล้ว
ประชาชนเกิดความรู้สึกว่านักการเมืองเหล่านั้น ไม่ได้ช่วยแก้ปัญหาของประชาชนได้ตรงจุด และเกิดกรณีอื้อฉาวในเรื่องการคอร์รัปชั่นอยู่บ่อยครั้ง ดังนั้นจุดแข็งที่ทางบีเอ็นเสนอนโยบายการเมืองเรื่องของเชื้อชาติ มีโอกาสที่จะถูกท้าทายสูงในการเลือกตั้งครั้งนี้เช่นกัน และจุดเปลี่ยนสำคัญจะอยู่ที่คนเชื้อชาติมาเลย์ เพราะเสียงจากคนมาเลย์จะแตกและถูกแบ่งไปยังบีเอ็น และพีเคอาร์ ในขณะที่คนเชื้อชาติจีน และอินเดีย แนวโน้มจะสามัคคีกันเลือกพีเคอาร์มากกว่า
3.อิทธิพลของสื่อสังคมออนไลน์ หรือโซเชียลมีเดีย จากจำนวนผู้มีสิทธิลงคะแนนใหม่ 2.9 ล้านคนถือเป็นคนรุ่นใหม่ที่เติบโตมากับเทคโนโลยีสื่อสารที่ทันสมัย รับข้อมูลข่าวสารจากโซเชียลมีเดีย เช่น เฟซบุ๊ก, ทวิตเตอร์, บล็อก, ยูทูบ มากกว่าจะรับข่าวสารจากสื่อกระแสหลักอย่างเดียวที่ส่วนใหญ่แล้วอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐบาล ซึ่งในการเลือกตั้งปี 2551 ทางพีเคอาร์ นำโซเชียลมีเดีย มาเป็นเครื่องมือสำคัญในการเผยแพร่ข้อมูลข่าวสาร เจาะกลุ่มคนรุ่นใหม่อย่างได้ผลมาแล้ว และครั้งนี้ก็เช่นกัน ทั้ง 2 พรรคต่างใช้โซเชียลมีเดียเหล่านี้ในการหาเสียง ในโค้งสุดท้ายนี้จะเห็นได้ว่ามีการใช้โซเชียลมีเดียทุกประเภทในการเผยแพร่ข้อมูล รวมทั้งคลิปโจมตีระหว่างกันเกิดขึ้นมาก
4.นโยบายต่อนโยบาย กล่าวได้ว่า ทั้ง 2 พรรคเสนอนโยบายประชานิยมเอาใจประชาชนเต็มที่
ผลงานตลอด 50 กว่าปีของบีเอ็น ทำให้มาเลเซียกลายเป็นประเทศที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว เพราะมีนโยบายที่ต่อเนื่องมายาวนาน จากการที่ได้เป็นรัฐบาลมาโดยตลอด โดยเฉพาะในช่วงการบริหารของอดีตนายกฯ มหาเธร์ โมฮัมหมัด มีผลงานที่โดดเด่นเป็นที่ประจักษ์ต่อสายตาชาวมาเลเซียและชาวโลก แต่หลังยุคของมหาเธร์ และเกิดปัญหาความขัดแย้งกับนายอันวาร์ที่เคยเป็นรองนายกฯ และอยู่กับบีเอ็นมานาน จนมีการจับกุมและโดนตัดสินจำคุก และเกิดมวลชนสนับสนุนจนมีการจัดตั้งพรรคการเมืองขึ้นมา ดังนั้น นโยบายที่นำเสนอจึงไม่แตกต่างกันมากนัก จนมีการล้อกันว่าใครลอกใครกันแน่ (ตารางเปรียบเทียบนโยบายที่เด่นๆ ตามข้างล่างนี้)
"บีเอ็น"
ลดราคารถยนต์ 20-30 เพื่อสนับสนุนอุตสาหกรรมรถยนต์แห่งชาติ
สร้างบ้านเอื้ออาทรจำนวน 1 ล้านหลัง
สร้างรถไฟความเร็วสูงเชื่อมมาเลเซียกับสิงคโปร์และผ่านเมืองหลักๆ สำคัญ
สร้างทางด่วนเชื่อมรัฐซาบาห์และซาราวักระยะทาง 2,300 กม.
เพิ่มตอบแทนจากการขายน้ำมัน 20% ต่อรัฐที่ผลิตน้ำมัน คือ ซาบาห์ ซาราวัก ตรังกานู กลันตัน และปาหัง
เพิ่มใบอนุญาตคนขับรถแท็กซี่ส่วนบุคคล
ลดราคารถยนต์ 20-30 เพื่อสนับสนุนอุตสาหกรรมรถยนต์แห่งชาติ
สร้างบ้านเอื้ออาทรจำนวน 1 ล้านหลัง
สร้างรถไฟความเร็วสูงเชื่อมมาเลเซียกับสิงคโปร์และผ่านเมืองหลักๆ สำคัญ
สร้างทางด่วนเชื่อมรัฐซาบาห์และซาราวักระยะทาง 2,300 กม.
เพิ่มตอบแทนจากการขายน้ำมัน 20% ต่อรัฐที่ผลิตน้ำมัน คือ ซาบาห์ ซาราวัก ตรังกานู กลันตัน และปาหัง
เพิ่มใบอนุญาตคนขับรถแท็กซี่ส่วนบุคคล
"พีเคอาร์"
ลดภาษีรถยนต์ 20%
สร้างบ้านเอื้ออาทรที่มีราคาต่ำกว่า 750,000 บาท 150,000 หลัง และจะสร้างในราคา 1.5 -2.5 ล้านบาท ใน 5 ปีแรกที่ได้บริหารประเทศ
สร้างรถไฟความเร็วสูงเชื่อมระหว่างเมืองหลักต่างๆ ทั่วประเทศ เป็นประเทศแรกในอาเซียน
สร้างทางด่วนเชื่อมรัฐซาบาห์และซาราวัก
ให้ผลตอบแทน 5-20% ให้แก่รัฐที่ผลิตน้ำมันและก๊าซ
ให้ใบอนุญาตแก่ผู้ประกอบการรถแท็กซี่ที่ต้องการทำธุรกิจรถแท็กซี่
สร้างบ้านเอื้ออาทรที่มีราคาต่ำกว่า 750,000 บาท 150,000 หลัง และจะสร้างในราคา 1.5 -2.5 ล้านบาท ใน 5 ปีแรกที่ได้บริหารประเทศ
สร้างรถไฟความเร็วสูงเชื่อมระหว่างเมืองหลักต่างๆ ทั่วประเทศ เป็นประเทศแรกในอาเซียน
สร้างทางด่วนเชื่อมรัฐซาบาห์และซาราวัก
ให้ผลตอบแทน 5-20% ให้แก่รัฐที่ผลิตน้ำมันและก๊าซ
ให้ใบอนุญาตแก่ผู้ประกอบการรถแท็กซี่ที่ต้องการทำธุรกิจรถแท็กซี่
ส่วนนโยบายประชานิยมอื่นๆ ที่นำเสนอ เช่น พีเคอาร์ มีนโยบายลดราคาน้ำมัน ยกเลิกการเก็บเงินค่าทางด่วนทั่วประเทศ ยกหนี้กองทุนกู้ยืมเรียน เรียนฟรีถึงระดับมหาวิทยาลัย ส่วนบีเอ็น เสนอนโยบาย BR1M คือให้เงินค่าครองชีพครอบครัวละ 12,000 บาท และสำหรับคนโสด 6,000 บาท เพิ่มจำนวนตำรวจปีละ 4,000 คนเพื่อดูแลความปลอดภัยของประชาชน สร้างงานใหม่ 3.3 ล้านตำแหน่ง
ดังนั้น ถ้าพิจารณาถึงนโยบายไม่ว่าใครขึ้นมาบริหารประเทศ ผลประโยชน์ที่ประชาชนจะได้รับแทบไม่ต่างกัน แต่จุดชี้ขาดอยู่ที่ความเชื่อมั่นของประชาชนต่อความโปร่งใส และปัญหาการคอร์รัปชั่นในการบริหารประเทศมากกว่า ดังที่เคยมีผลวิจัยพบว่าคนมาเลเซียส่วนใหญ่ถึง 60% ไม่ยอมรับการคอร์รัปชั่นของนักการเมือง แม้ว่าจะมีผลงานก็ตาม ในการเลือกตั้งครั้งนี้เมื่อได้คุยกับคนมาเลเซียหลายคน มักพบคำตอบที่อยู่ในข่ายที่ว่าแจกมาก็รับแต่จะเลือกไม่เลือกอีกเรื่องหนึ่ง
นับถอยหลังวันดีเดย์อนาคตมาเลเซีย
อนาคตของมาเลเซียจะไปในทิศทางใด ประชานิยมจะยังคงอยู่หรือไม่ ความเข้มข้นของพหุสังคม และเรื่องเศรษฐกิจจะเป็นอย่างไร หลายฝ่ายมีความกังวลหากผลการเลือกตั้ง ไม่เป็นไปตามที่แต่ละพรรคคาดหวังไว้ จะเกิดความรุนแรงและเกิดการชุมนุมประท้วงไม่ยอมรับผลคะแนนที่ออกมา แต่ถ้าศึกษาจากอดีตและลักษณะของวัฒนธรรมทางการเมืองของคนมาเลเซีย ที่ไม่นิยมตัดสินปัญหาความขัดแย้งด้วยความรุนแรง ก็ยังพอหวังได้ว่า หากเกิดมีการเปลี่ยนถ่ายอำนาจ จะไม่เกิดความรุนแรงและมีแรงต้าน เหมือนที่เกิดขึ้นในโลกอาหรับ แต่ก็ยังคาดการณ์ได้ยาก และยังไม่มีใครให้คำตอบได้ว่าจะเกิดหรือไม่เกิดความรุนแรง
นโยบายประชานิยมจะยังคงมีอยู่หรือไม่ คำตอบคือ จะยังคงมีอยู่ต่อไป แต่จะมีการเปลี่ยนแปลงวิธีการให้และการจัดสรรงบประมาณมาใช้ ส่วนเรื่องพหุสังคม สังคมมาเลเซียยุคหลังจากนี้ คนรุ่นใหม่ที่ไม่ได้รู้สึกแบ่งแยกทางเชื้อชาติมากเหมือนในอดีต แต่จะเกิดความรู้สึกร่วมของความเป็นคน Malaysian เหล่านี้ล้วนเป็นโจทย์ที่เราต้องติดตามกันต่อไปว่าพหุสังคมของมาเลเซียจะเป็นในแบบใด
ส่วนเรื่องเศรษฐกิจหากมีการเปลี่ยนขั้วอำนาจ ย่อมส่งผลเปลี่ยนแปลงในกลุ่มทุนธุรกิจที่สนับสนุนอีกพรรคอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ รวมทั้งการจัดสรรงบประมาณก็ย่อมเกิดการเปลี่ยนแปลงเช่นกัน แต่ถ้าจะเกิดการเปลี่ยนแปลงขนานใหญ่แบบพลิกแผ่นดิน คงเป็นไปได้ยาก เพราะจะอย่างไรก็ตาม มาเลเซียเป็นประเทศประชาธิปไตย ที่มีระบบรัฐสภาและต้องอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญ การดำเนินการตามนโยบายที่ได้แถลงไว้ต้องผ่านความเห็นชอบจากรัฐสภา ไม่ใช่เกิดจากการตัดสินใจของคนเพียงคนเดียวหรือกลุ่มเดียวสามารถควบคุมทุกเรื่องได้
นสพ.คมชัดลึก
สมัครติว/
"ติวสอบดอทคอม"
หรือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น